بررسی پایداری وضعیتی حین حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه تنه در مردان سالم

زمینه و هدف: تغییرات در میزان نیرو حین حفظ بار غیرقرینه می تواند همراه با افزایش خطر به هم خوردن تعادل و آسیب های مهره ای باشد؛ بنابراین بررسی پایداری وضعیتی در چنین شرایطی مانند حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه تنه جهت ارزیابی آسیب های شغلی و طراحی برنامه های پیشگیری و توانبخشی از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد. روش کار: در یک پژوهش مقطعی، دامنه و سرعت نوسان مرکز فشار بدن در 14 مرد سالم حین حفظ بار استاتیک و متغیر دینامیک در وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: پاسخ های پارامترهای مرکز فشار در جهت قدامی- خلفی به هر دو وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه یکسان بود؛ در حالی که این پاسخ در جهت داخلی- خارجی در وضعیت غیرقرینه نسبت به قرینه به طور معنی داری بیشتر بود (05/0p<). حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه منجر به افزایش پارامترهای تعادل در هر دو جهت داخلی- خارجی و قدامی- خلفی گردید (05/0p<)؛ در حالی که در وضعیت قرینه تنها افزایش در جهت قدامی- خلفی مشاهده شد (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بار متغیر دینامیکی کنترل پایداری وضعیتی فرد را به مخاطره می اندازد که این اثر در شرایط غیرقرینه بیشتر می گردد.